Dlaczego?

Dlaczego zdecydowałem się zacząć pisać? Hmm... trudno na to jednoznacznie odpowiedzieć. Uważam, że na co dzień nosimy maski, za którymi skryte jest nasze właściwe ja. Tam są nasze myśli i odczucia. Nosimy je bo tak jest łatwiej. Świat nie lubi przegranych, a ludzie nie lubią zwycięzców, więc aby chronić się przed Światem i zawistnymi ludźmi zakładamy na twarz uśmiechy lub łzy (w zależności od sytuacji) i udajemy, że wszystko jest w porządku, tzn tak jak oczekuje tego od nas otoczenie. Stwierdziłem, że może czas pokazać troszkę więcej siebie? Że czas wreszcie ściągnąć maskę błazna? Za pewne niektórych zastanowi tytuł. Pochodzi z wiersza, który kiedyś napisałem. Gdy dziś patrzę wstecz stwierdzam, że człowiek o życiu cały czas się uczy czegoś nowego. Wiersz napisałem około 4 lat temu jednak w zeszłym roku jego pierwsze wersy stały się myślą przewodnią, która pozwoliła mi się podnieść z kolan...

Czas znowu podnieść głowę 

Za maską błazna schować łzy 

By nie dać poznać po sobie 

Że Los ponownie był zły 

Czas zagrać swoją rolę 

W teatrze Życia 

W nim Bóg jest Cenzorem 

To On odwołuje ze sceny 

Więc sami nie wiemy 

Kiedy przyjdzie zagrać nam 

Role nie do pobicia 

Czekamy na antrakt 

Kiedy zapadną kurtyny 

Przyjdzie zmyć z twarzy farby 

I wtedy się sprawdzimy 

Czy jesteśmy tego warci 

By zagrać w drugim akcie 

Na ile tytuł będzie prawdziwy pokaże czas...